'Maria, weet joe waer Klaâs is, m'n man. En Jaâp, m'n zeune, komt ie vanaevond nog?' Ik heb al verschillende keren geprobeerd om Marietje tegemoet te komen. ’t Is momenteel erg zoeken naar de juiste manier om hier mee om te gaan. Ze zat in een fase waarbij het vooralsnog duidelijkheid gaf als er verteld werd (overigens in voorzichtige bewoording) dat Klaas niet meer leeft. Maar ze raakt verder in haar dementieproces. 'Klaas is nog aan ‘t werk. Vanavond komt hij weer gezellig thuis hoor Marietje', zeggen we nu. Het idee dat hij vanavond thuis komt zorgt voor een glimlach op haar gezicht. ‘En Jaap komt vanavond op bezoek’. Heerlijk vooruitzicht!
We hebben echter behoorlijke mondige bewoners op de groep. 'Klaâs is doôd, dat weet je toch wel', wordt er zonder nuances gezegd door een medebewoner. Zonder te verblikken of te verblozen. Succes verzekerd: vlam in de pan. 'Dat zei joe noe altied dat m'n man doôd is. Hou toch je s...' De meest lelijke woorden worden naar het hoofd van de overbuurvrouw geslingerd. Letterlijk ruzie in de tent!
Ineens schiet er een plannetje door m'n hoofd. Als we nou es vragen aan haar zoon of we van hem een filmpje mogen maken met de Ipad. Een filmpje waarin hij gedag zegt tegen z'n moeder, hoeveel hij wel niet van haar houdt, een praatje leut, met als geruststelling erin dat hij vanavond op bezoek komt!!! Zo gezegd, zo gedaan.
Een week of wat later is het filmpje klaar. Een collega van communicatie zorgt voor de finishing touch en het wordt een heuse Pilot voor ook andere woongroepen: ‘Innovatie in de zorg’.
Marietje is tijdens een avonddienst bij mijn collega weer onrustig. Ze vraagt opnieuw naar haar man en haar zoon, Klaas en Jaap. 'Kijk es Marietje', zegt m'n collega, 'druk es op dat knopje'. Ze drukt op het knopje en jawel hoor, haar zoon komt in beeld. 'Hallo moe', zegt hij vrolijk...’Hier is Jaap. Hoe is het met je?'
'Hallo Jaap...o m'n jongen toch. Wat hou ik toch veul van je. Wat leuk dat je er bent.
Goed, 't gaat heel goed noe ik je zie'...Het is ontroerend hoe ze hierop reageert. De tranen schieten in de ogen van mijn collega. Wow, dit is geweldig. 'Vanavond kom ik je opzoeken hoor', zegt Jaap tegen z'n moeder. 'O wat bin ik daer blieë om'. Haar dag kan niet meer stuk. En die van ons ook niet!
Mooi Maria.
Geweldig, dit is toch fijn voor iedereen!