Het is avond.
Als we koffie gedronken hebben vraag ik aan een dame of ze naar bed wil. ‘Graag’, zegt ze, ‘ik ben al vanaf half acht op hoor vanochtend! Toen zat ik al op de boat naar Rotterdam!’ Ze kijkt me aan met vermoeide ogen. Ik neem haar mee naar haar kamer. De plafondlift hangt al gereed.
Ik poets haar gebit. Daarna kleed ik haar voor de helft uit en smeer haar gedeeltelijk in. Nadat ik de lussen van de verblijfsband in haar stoel bevestig heb aan de beugel van de plafondlift verplaats ik haar van stoel naar bed. Wat is ze blij als ze ligt. ‘Heerlijk’ roept ze uit. ‘Al slaep ik niet, dan rust ik toch eeeh’.
Als ik een poosje later haar rollator voor haar bed plaats en de lichten uitdoe is het nog even ‘Heb ik nu alles gedaan zuster? Lig ik hier nu goed? En blijf ik hier nu liggen tot morgenochtend?’ ‘Ja hoor lieverd, blijf jij maar lekker hier liggen. Welterusten hoor’.
De volgende zit al klaar. Janna wil ook graag naar bed. Ook zij moet met de plafondlift.
Janna is een beetje mopperig. Ze is moe, en ze geeft aardig wat kritiek. De verblijfsband zit niet helemaal goed in haar stoel, waardoor ik de uiteinden lastig aan de beugel krijg van de lift. De lussen zitten strak om de zijkant van haar stoel en als ik op de bediening druk blijkt ze toch niet goed omhoog te komen. ‘Verdorie’, roep ik uit, ‘zit die akelige band ook nog es vast aan de stoel’.
‘Je doet het zeker nog maar net, dit werk’, moppert Janna. ‘Je bakt er niks van’. Ook dat nog. Ik zeg maar niet dat ik al vijfentwintig jaar in dienst was afgelopen augustus...!!!
Ach, soms moet een mens een beetje kunnen mopperen toch? Op andere avonden prijst ze me de hemel in omdat ik ‘zo’n goede zuster ben’.
Als ik haar uiteindelijk goed en wel in bed heb liggen doe ik een lampje aan in haar kamer, zet de sensor aan en laat de deur op een kier staan.
Een moment later loop ik langs haar kamer en hoor ik iets vanuit haar kamer. Ik blijf staan en kijk wat ze aan het doen is. ‘Lieve Heere, houd ook deze nacht, over mij getrouw de wacht…’ hoor ik haar zachtjes het al-oude kinderliedje bidden.
Mijn hart smelt. Wat hou ik toch van ze.
