De laatste dag al weer dat ik naar Calando fiets. Een vreemd gevoel maakt zich van mij meester. Het besef dat ik hier mijn laatste werkdag ga invullen doet wel wat met me.
Na enkele maanden in het Hospice gewerkt te hebben neem ik al weer afscheid. Veel geleerd, leuke mensen ontmoet, fijne collega’s. Ik merk echter dat ik meer een persoon ben van lange(re) relaties opbouwen met iemand. Het vele verloop in een hospice, mensen die in mijn beleving ‘te snel’ overlijden waardoor ik die persoon niet heb kunnen leren kennen, zorgden ervoor dat ik ging twijfelen of ik hier genoeg voldoening uit zou halen. Of dit is wat ik op langere termijn wil.
De mensen om me heen weten het goed in te vullen voor me. ‘Je nam het zeker mee naar huis’ of ‘het was zeker toch te zwaar voor je’. Nee, ik nam het niet mee naar huis (na dertig jaar zorg is dat iets wat ik zeker geleerd heb). Ik vond het ook niet te zwaar om mensen te zien overlijden. Juist dat laatste stukje zorg vond ik het mooiste onderdeel van mijn werk in Calando. Het begeleiden van de stervende en de familie erom heen. Heel waardevol en menswaardig.
En toch gestopt. Het waren vooral randvoorwaarden. Ik ga daar verder niet over uit wijden maar onder andere de nachtdiensten braken mij op.
‘Heu, weer terug’, roepen collega’s uit de verte. ‘Gezellig hoor. Welkom!’
Toen er dus een nieuwe functie vrijkwam bij jawel, Curamare, ging het in een stroomversnelling en al snel liep ik weer door de gangen van NieuwRijsenburgh.
‘Heu, weer terug’, roepen collega’s uit de verte. ‘Gezellig hoor. Welkom!’
Het voelt zo vertrouwd.
Ik ga echter niet terug de zorg in. Zuster zal er niet meer gezegd worden tegen me. Een nieuwe functie staat op me te wachten: ik hoop als dagbestedingscoach een stukje te mogen bijdragen aan het welzijn in de laatste levensfase van onze ouderen.
Wanneer ik tijdens mijn eerste kennismaking de woongroepen op kom dan weet ik het met nog meer zekerheid: ouderen hebben echt mijn hart. Ik hoop veel voor ze te kunnen gaan betekenen. En als ik zo naar die oude lieve gezichten kijk? Dan zie ik een glimlach en pretogen. Ik voel dat ik welkom ben. En mijn hart gaat sneller kloppen. Ik wil alles voor ze doen om ze een leuke fijne oude dag te bezorgen.
Heb er enorm veel zin in!
Comments